اگر جای بخیه جراحی متورم و قرمز شود چه کنیم؟
گاهی اوقات قسمتی از بدن آسیب دیده و نیاز به بخیه دارد. بخیه سخت نیست، اما مانند هر نوع زخم، عفونت می تواند روی زخم یا اطراف آن ایجاد شود. امروزه برای کاهش شدت اسکار و بهبود وضعیت آن از روش های موثر مختلف برای ترمیم بخیه استفاده می شود. این روش ها امکان بازیابی عملکرد ناحیه آسیب دیده و بازگرداندن تغییرات پوستی را فراهم می کند.در این مقاله قصد داریم بررسی کنیم که اگر جای بخیه جراحی متور و قرمز شود چه کنیم؟ پس با ما همراه باشید.
اگر جای بخیه جراحی متورم و قرمز شود چه کنیم؟
بخیه زدن نیز یک عمل جراحی سرپایی است که پس از آن بیماران باید به طور مداوم تحت نظر باشند، در غیر این صورت دچار عفونت می شوند که می تواند درد بیمار را بدتر از قبل کند. اگر متوجه شدید که بخیه های شما قرمز، متورم و دردناک است یا چرک یا خون ترشح می کند، با پزشک خود مشورت کنید. در صورت عدم درمان، عفونت بخیه می تواند بدتر شود و عوارضی ایجاد کند که برخی از آنها می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
اگر جای بخیه جراحی متورم و قرمز شود چه کنیم؟ پس از تایید عفونت باکتریایی، پزشک ممکن است آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی را انجام دهد تا مشخص کند کدام آنتی بیوتیک برای درمان جای بخیه موثرتر است. اگر مشکوک به عفونت قارچی باشد، ممکن است از روش های تشخیصی دیگر استفاده شود. برای درمان عفونت بخیه، پزشک ممکن است بسته به کوچک یا موضعی بودن عفونت، یک پماد آنتی بیوتیک موضعی تجویز کند. با این حال، اگر عفونت شدیدتر باشد یا ناحیه بزرگتری را تحت تاثیر قرار دهد، ممکن است پزشک آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کند. پزشکان از اطلاعاتی که از آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی به دست می آورند برای تعیین اینکه کدام آنتی بیوتیک برای درمان عفونت بهترین است استفاده می کنند.
عفونت های مخمری شدید نیازمند آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) و برداشتن بافت های عفونی با جراحی است. زمان توصیه شده برای مصرف آنتی بیوتیک برای درمان عفونت جراحی برای بیماران مختلف متفاوت است، اما به طور کلی دوره درمان حداقل یک هفته است. می توانید درمان آنتی بیوتیکی عفونت جراحی را با آنتی بیوتیک شروع کنید و سپس از قرص ها برای تکمیل درمان عفونت تزریقی استفاده کنید. حتی اگر بعد از مصرف این داروها احساس بهبودی کردید، دوره آنتی بیوتیک را کامل کنید.
روش های درمان جای بخیه جراحی
اگر جای بخیه جراحی متورم و قرمز شود چه کنیم؟ پزشکان متخصص برای درمان متورم یا قرمز شدن جای بخیه از روش های زیر استفاده می کنند:
- برداشتن پوست
در روش برداشتن پوست یا لایه برداری، جراح با استفاده از دستگاه الکتریکی پوست را لایه برداری می کند و لایه های بالایی پوست را جدا می کند تا سطح صاف تری روی پوست ایجاد کند. این روش اغلب برای بیماری های پوستی جزئی استفاده می شود.
- تزریق کورتیزون
کورتیزون نوعی کورتیکواستروئید است که التهاب را تسکین می دهد، قرمزی محل بخیه را کاهش می دهد و جای زخم را التیام می بخشد. کورتیزون مستقیماً به لایه اپیدرمی پوست یا ماهیچه ناحیه آسیب دیده تزریق می شود. تزریق فقط چند ثانیه طول می کشد. کورتیزون گاهی اوقات با یک بی حس کننده موضعی ترکیب می شود تا درمان بدون درد باشد. اثر تزریق کورتیزون فوری است و نتایج آن به خصوص در درمان اسکار و کیست طولانی مدت و حتی دائمی است.
- رادیوتراپی
اگر افراد با استفاده از تزریق ژل سیلیکون یا کورتیکواستروئید نتایج خوبی کسب نکردند، باید به تمیز کردن الکترونیکی یا خارجی روی آورند. به این ترتیب با استفاده از اشعه ایکس برای تمرکز روی پوست، تولید سلول های جدید را کاهش می دهد.
در این روش استفاده از اشعه ایکس متمرکز بر روی سطح پوست باعث ایجاد محدودیت در تولید سلول های جدید می شود. این اشعه قدرت نفوذ به نواحی عمیق پوست را ندارد، بنابراین سلامت بافت سالم را تهدید نمی کند. پرتودرمانی یک روش بدون درد است که در 10 دقیقه کامل می شود.
- لیزر درمانی
یکی دیگر از روش های بالینی برای درمان جای بخیه استفاده از لیزر درمانی است. این روش عوارض جانبی کمتری نسبت به پرتودرمانی دارد. همچنین نتایج رضایت بخش تری از این روش گزارش شده است. لیزر درمانی روشی موثر برای از بین بردن جای زخم، لک، آکنه و ناهنجاری های سطح پوست است. مناطق خاصی می توانند باعث ضخیم شدن پوست شوند. لیزر درمانی پیشروترین درمان برای چنین مشکلاتی است.
نکات مهم برای اینکه جای زخم عفونی نشود
اگر جای بخیه جراحی متورم و قرمز شود چه کنیم؟ برای این کار می بایست به نکات زیر توجه کنید:
- پس از بخیه زدن توسط پزشک، زخم خود را در ۲۴ ساعت اول خشک نگه دارید. با این کار احتمال عفونت بخیه را تا حد زیادی کاهش می دهید.
- دستورالعمل های پزشک خود را در مورد زمان شروع تمیز کردن ناحیه و نحوه انجام آن دنبال کنید. به طور کلی، شما باید حداقل یک روز قبل از تمیز کردن صبر کنید.
- روزهای بعدی باید کثیفی و پوسته اطراف بخیه ها را بشویید. این امر خطر ایجاد اسکار را کاهش می دهد. اگر مایع شفاف و زرد نشت کند، ممکن است لازم باشد بانداژ کنید.
- پس از تمیز کردن زخم، ناحیه آسیب دیده را با یک دستمال تمیز و نرم خشک کنید.
سخن آخر
اکثر موارد عفونت زخم را می توان با موفقیت با آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی بدون هیچ گونه اثر طولانی مدت درمان کرد. برای تعویض پانسمان بعد از جراحی می توانید از یک پانسمان آنتی باکتریال استفاده کنید، این پانسمان به دلیل خاصیت ضد میکروبی از عفونت های احتمالی جلوگیری می کند. درمان و بهبود زخم های جراحی به محل و وضعیت زخم بستگی دارد. به طور کلی زخم های جراحی روزانه و مرتب شسته و بانداژ می شوند.
سوالات متداول
- چه زمانی به متخصص عفونت مراجعه کنیم؟
در صورت مشاهده علائم عفونت زخم جراحی در محل عمل، با متخصص بیماری های عفونی تماس بگیرید.
- علائم عفونت زخم جراحی چیست؟
محل جراحی دردناک، قرمزی و التهاب اطراف زخم و ترشحات چرکی از علائم عفونت زخم جای بخیه جراحی هستند.
- علت عفونت زخم جراحی چیست؟
اکثر زخم های جراحی بدون عارضه بهبود می یابند، اما ممکن است بعد از جراحی عفونی شوند.
- برای پیشگیری از عفونت بخیه در خانه چه کار کنیم؟
بهترین راه برای جلوگیری از عفونت بخیه، تمیز و خشک نگه داشتن آن و اجتناب از دست زدن بی مورد آن در زمان بهبودی زخم است.
- بخیه چیست؟
بخیه لبه های زخم را به هم می بندد تا آن را ترمیم کند و خونریزی را متوقف کند.